Drukowanie książek to proces mechaniczny, w którym duże ilości czcionek i obrazów są reprodukowane na płaskich powierzchniach, zazwyczaj wykonanych z papieru. Powstałe w ten sposób prace można rozdysponować w dużych ilościach. Do czasu jego wynalezienia, tworzenie i ręczne powielanie dokumentów i książek (rękopisów) było monopolem niewielkiej liczby specjalistów, zwłaszcza w Europie, od wykształconych mnichów i mniszek w pismach klasztornych.
Tusz a drukarka – tusze epson
Prace drukowane były już w Azji Wschodniej w VIII wieku. Johannes Gutenberg wynalazł w XV wieku przez Johannesa Gutenberga nowoczesny druk typograficzny z wymiennymi literami w prasie drukarskiej (typu printing), który umożliwił elastyczną, stosunkowo tanią i szybką produkcję większych wydań. Zainicjował proces demokratyzacji tworzenia i rozpowszechniania informacji, a także położył podwaliny pod masową rozbudowę biurokracji państwowej i kościelnej, która ma tendencję do wrogości wobec wolności.
Co należy wiedzieć o tuszach epson
Po raz pierwszy druk książek umożliwił masowe upowszechnianie wiedzy, wiadomości i opinii wolnych od kontroli przez Kościół i władze, co w dłuższej perspektywie czasowej przyczyniło się do wielkich wstrząsów społecznych – był więc jedną z sił napędowych renesansu i epoki oświecenia, a także odegrał ważną rolę w rozwoju mieszczaństwa. Ostatnie badania kwestionują pogląd, że technologia typografii ma rewolucyjny wpływ. Wkrótce wprowadzono mechanizm kontroli wolności, państwową cenzurę wyrobów drukowanych oraz prześladowania przez państwo niewygodnych publicystów i drukarni, których przezwyciężenie przejawia się obecnie w nowoczesnych demokracjach jako zasada wolności prasy.
(Włochy prasy używa się od połowy XVIII wieku, zwłaszcza w odniesieniu do “wszystkich gazet i czasopism”, po tym jak oznaczało “wszystkie druki“. Od drugiej połowy XVIII wieku wprowadzono pojęcie wolności prasy). W Azji i Europie technologia druku rozwijała się niezależnie od siebie. Tradycja Dalekowschodnia skończyła się jednak w XIX wieku przejęciem zachodnich maszyn drukarskich, co sprawiło, że ta technologia drukarska stała się jedyną pozostałą linią rozwoju.
11 maja 868 r. pierwsza drukowana wersja Diamentowej Sutry została wyprodukowana w Chinach za pomocą drukowania bloków drewnianych. Każdy znak został pocięty w lusterko, przerzucony na drewniany kij poprzez usunięcie otaczającego go drewna. Pojawiły się linie podniosłe, które drukowały pożądany tekst tuszem i ścierały się na papierze. Ten proces drukowania typograficznego stosowano w Chinach do końca XIX wieku. Chociaż pierwsze pisemne zeznania o chińskim druku pochodzą z 1324 roku, chiński kowal Bi Sheng wynalazł ruchome znaczki ceramiczne około 1040 roku.