

Dysfonia jest szeroko rozumianym terminem klinicznym, który odnosi się do nieprawidłowego funkcjonowania głosu. Dokładniej mówiąc, głos może być zaklasyfikowany jako “dysfunkcjonalny”, jeśli występują nieprawidłowości lub upośledzenia w jednym lub więcej z następujących parametrów głosu: wysokość dźwięku, głośność, jakość i zmienność. Na przykład nieprawidłową wysokość dźwięku może charakteryzować się zbyt wysokim lub niskim głosem, podczas gdy nieprawidłowy poziom głośności może charakteryzować się zbyt słabym lub zbyt głośnym głosem.
Podobnie, głos, który ma częste, nieodpowiednie przerwy charakteryzuje się nieprawidłową jakością, a głos monotonny (tj. bardzo płaski) lub niewłaściwie zmienny charakteryzuje się nieprawidłową zmiennością. Podczas gdy chrypka jest używana zamiennie z określeniem duszność, należy zauważyć, że nie są to synonimy. Hoarseness jest jedynie subiektywnym określeniem, które wyjaśnia percepcyjną jakość (lub dźwięk) głosu drażniącego.
Więcej o leczeniu chorób gardła w tym chrypki w tym wpisie laryngologia/choroby-gardla/chrypka/ Zespół laryngologów zaprasza
Podczas gdy chrypka jest częstym objawem (lub skargą) duszności, istnieje kilka innych objawów i objawów, które mogą być obecne, takich jak: duszność, chropowatość i suchość. Co więcej, głos może być klasyfikowany jako dysfunkcjonalny, gdy stwarza problemy w zakresie potrzeb funkcjonalnych lub zawodowych jednostki lub jest nieodpowiedni dla jej wieku lub płci.
Typu dysfonii i chrypki
Zaburzenia głosu można podzielić na 2 szerokie kategorie: organiczne i funkcjonalne. Rozróżnienie między tymi szerokimi klasami wywodzi się z przyczyny, dla której organiczna duszność wynika z jakiejś zmiany fizjologicznej w jednym z podsystemów mowy (dla głosu, zazwyczaj oddychania, anatomii krtani i/lub innych części układu wokalnego). Odwrotnie, duszność czynnościowa odnosi się do chrypki wynikającej z używania głosu (np. nadużywania/nieużywania).
Duszność a choroby gardła, co mówią laryngolodzy
Ponadto, według ASHA, organiczną duszność dusznicową można podzielić na strukturalną i neurogenną; duszność neurologiczną definiuje się jako wpływ na funkcjonowanie struktury wokalnej z powodu problemu neurologicznego (w ośrodkowym układzie nerwowym lub obwodowym układzie nerwowym); natomiast, strukturalną duszność definiuje się jako wpływ na funkcjonowanie mechanizmu wokalnego wywołanego jakimś rodzajem zmiany fizycznej (np. zmianami fizycznymi).W szczególności, dodatkową podkategorią funkcjonalnej duszności czynnościowej rozpoznawanej przez profesjonalistów jest duszność psychogenna, którą można określić jako rodzaj zaburzenia głosu, który nie ma żadnej znanej przyczyny i można uznać, że jest produktem jakiegoś rodzaju stresu psychologicznego w swoim otoczeniu.
Należy pamiętać, że te typy nie wykluczają się wzajemnie i występują znaczne nakładki. Na przykład stwierdzono, że Dysphonia Tension mięśniowa (MTD) jest wynikiem wielu różnych przyczyn, takich jak: MTD w obecności organicznej patologii (tzn. typu organicznego), MTD wywodząca się ze stosowania wokalnego (tzn. typu funkcjonalnego) oraz MTD w wyniku czynników osobowościowych i/lub psychologicznych (tzn. typu psychogennego).
- Zapalenie krtani (ostre: wirusowe, bakteryjne) – (Chronic: wędzenie, GERD, LPR)
- Neoplazmat (Premalignant: dysplazja) – (Objawy nowotworowe: rak skwarków)
- Trauma (atrogenne: chirurgia, intubacja) – (przypadkowe: tępa, penetrująca, przenikliwa, termiczna)
- Endokryna (hipogonadyzm, niedoczynność tarczycy)
- Hematologiczny (Amyloidoza)
- Jatrogenne (wdychane kortykosteroidy)
- Diefonia funkcjonalna
- Psychogeniczny
- Nadużycie na poziomie lokalnym
- Idiopatyczny
Leczenie laryngologiczne chrypki czy dysfonii jest coraz popularniejsze. Laryngolodzy, także ci z Białegostoku starają się na bieżąco monitorować problemy naszych rodaków. Dziś badania idą w kierunku całkowitego leczenia chrypki już na początku jej diagnozy. Wielu laryngologów opracowuje metodę skutecznej walki z dysfonią oraz chrypką.